Aγαπώ Frederick!!!

Αγαπητές/οί συνάδελφοι...
Πόσος καιρός πέρασε, από την τελευταία ανάρτηση....OMG!!!Τι να πω;Δεν ξέρω κι εγώ τι συμβαίνει....Η χρονιά κυλάει με ένα πολύ καλό τμήμα, 25άρι!!!φυσικά φυσικά... (Κύριε υπουργέ...Δε βγαίνει!!! Δε βγαίνει project, δε βγαίνουν γωνιές, δε βγαίνει παρατήρηση νηπίου....με 25άρι τμήμα... μικτό....μόνο η ψυχή της νηπιαγωγού βγαίνει.....Hello.... is there anybody out there????)

Επίσης κυλάει με τα συνήθη μαμαδο-εφηβο-επεισόδια....του τύπου κανένα φαγητό δεν μου πετυχαίνει...καμιά κουβέντα μου δεν είναι η σωστή, καμία πόρτα υπνοδωματίου στο σπίτι δεν είναι ανοιχτή, αντίθετα όλες οι πόρτες από τις ντουλάπες είναι ορθάνοιχτες και επίσης, σχεδόν κανένα ρούχο δεν είναι μέσα... Μέσα σ΄όλα μου προέκυψε και καινούργιο χόμπυ!!!

Κοσμήματα...Μάλιστα!!! Kι έτσι το καημένο το μπλογκάκι μου πέρασε σε δεύτερη μοίρα, στη μοιρασιά του ελάχιστου, σχεδόν ανύπαρκτου ελεύθερου χρόνου....

Για να καταλάβετε με ποοοοοόσο αργά αντανακλαστικά λειτουργώ φέτος ως blogger ένα θα σας πω:
Καλοκαίρι ήταν ακόμα όταν διάβασα ένα παραμυθάκι (στ΄αγγλικά) που μ΄έφτιαξε....και το οποίο βρήκα στο αγαπημένο blog του Teacher Tom. Τό ψαξα λίγο στα ελληνικά, δεν το βρήκα..."Frederick", ο τίτλος...Leo Leonni, o συγγραφέας.

Άρχισα λοιπόν χαλαρά να το μεταφράζω, κανα μεσημεράκι ξάπλα με το laptop, με σκοπό να το ανεβάσω... Αλλά με ζόρισε λιγάκι γιατί σε κάποιο σημείο είχε και ένα ποιηματάκι. Οιμέ!!!!Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο δύσκολο θα ήταν αυτό...Respect στους μεταφραστές ποίησης!!! Τι να πω...Ένα χαζοπαιδικό ποιηματάκι, καμμιά 15αριά στιχάκια  όλο κι όλο.... και τα είδα ΟΛΑ!!! Δεν ήταν χαϊκού, αλλά δεν ήταν δα και Σαίξπηρ!!! Με τα πολλά βέβαια, το ζάλισα από δω, το ζάλισα από κει... το κατάφερα...
Άντε τώρα να βρώ και τις εικόνες....Άλλη δυσκολία....Ας περάσει κανας μήνας ακόμα...

Ε, μετά άρχισε το σχολείο...ΟΕΟ!!! Ανοίξαμε και σας περιμένουμε, ένα πράμα...Σήμερα θα τ΄ ανεβάσω, αύριο θα τ΄ανεβάσω...Έφτασε 28η Οκτωβρίου... Κι εκεί  που ψάχνω στο, όπως φαντάζεστε, ευρύχωρο και πάντα τακτοποιημένο, γραφείο- αποθήκη εκπαιδευτικού υλικού- ντουλάπα-βιβλιοθήκη για το Κανόνι της Ειρήνης...νά σου κι ένα κουτί με κάτι βιβλιαράκια που έφερε μια παλιά μαμά κάνοντας ξεκαθάρισμα το καλοκαίρι και μας τά φερε η καλούλα στο σχολείο,...αλλά βλέπεις ήταν 20 Ιουνίου κι εμείς φεύγαμε σα να μας κυνηγούσε το τσουνάμι στην ταινία The Wave....(σκανδιναβικό, αλλά ψιλομούφα...)

Κι έτσι δεν τα ΄χαμε δει...προσεκτικά..."Για να ρίξω μια ματιά", σκέφτηκα...Βλέπω ένα βιβλιαράκι που η ράχη του γράφει "Ο Φίλιππος", κάνω να το τραβήξω να δω τι λέει...έχουμε και μιά αδυναμία στο όνομα ως γνωστόν....Και ΓΛΟΥΠ!!!                                                            

Ο γνώριμος ποντικούλης!!!!

Πώς μου διέφυγε;;;;Βέβαια εκδόσεις...ψιλοτρεχαγύρευε...ίσως γι΄αυτό και δεν το είχα εντοπίσει...

Και έτσι, αφού πέρασε ένας μήνας ακόμη και κάτι...είπαμε ...μη βιάζεστε!!!!....με συγκίνηση σας παρουσιάζω μία μετάφραση που έκανα, ενώ ήδη την είχε κάνει κάποιος άλλος πριν...και που κανένα λόγο δεν θα είχα να κάνω...

Αλλά, όταν έχεις βάλει προσωπικό μεράκι σε κάτι, σίγουρα και τ΄αγαπάς και πιο πολύ...Έτσι κι αν ακόμα η δική μου μετάφραση είναι πιo ερασιτεχνική και οπωσδήποτε ολίγον after...εγώ την αγαπώ!!!

Όπως αγαπώ και τον Frederick, και το μήνυμα που φέρνει μαζί του, που και για μένα που είμαι μια μαμά παιδιών που ψάχνονται μέσα στο πανικό των σχολειοφροντιστηριακών υποχρεώσεων, των δύσκολων επιλογών και αποφάσεων, 

του αβέβαιου μέλλοντος σε μια Ελλάδα όπως τη ζούμε, 

αλλά κυρίως σε μια εποχή που η αγάπη για κάτι...μια γνώση ή μια τέχνη ή ένα χόμπυ, δυστυχώς αξιολογείται, μετριέται σε πόντους μελλοντικής εξαργύρωσης ...

...στέκει λοιπόν εκεί ο ποντικούλης και μας υπενθυμίζει αισιόδοξα,

 ότι υπάρχουν κι άλλα πράγματα που κάνουν τον κόσμο 

να γυρίζει...

Υ.Γ. Μου λείψατε φαίνεται...

Την ιστορία του Frederick μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ:

Υπάρχει και ωραίο animation, στ΄αγγλικά όμως...

Ένα βιβλιαράκι από μένα,για μένα...

Λίγο χαλαρά περνάμε ακόμα....
αλλά ...έτσι...για να μην  ξεχνιόμαστε και τελείως, είπα να σουλουπώσω κάπως και να φτιάξω σε εκτυπώσιμη μορφή ένα βιβλιαράκι που φτιάξαμε στα πλαίσια επεξεργασίας του θέματος ο εαυτός μας πέρσι πρώτη φορά...κάπου στην αρχή της χρονιάς, λίγο στα βιαστικά.

Ένα απλό χαρτονάκι για εξώφυλλο, στο οποίο κόλλησαν ένα προσωπάκι και έφτιαξαν την αυτοπροσωπογραφία τους...
και λίγο λίγο κάθε μέρα και ανάλογα με το τι συζητούσαμε έφτιαχναν και από μια σελιδούλα του βιβλίου. 

Οι σελίδες είναι φτιαγμένες έτσι ώστε να τοποθετούνται ανοιχτές η μια πάνω στην άλλη και μετά να διπλώνονται όλες μαζί στη μέση, να μπαίνει και το εξώφυλλο και μετά να συρράπτονται. Η σελίδα με την οικογένεια μπαίνει στη μέση....(Λες και δεν θα το καταλαβαίνατε αλλά άμα το΄χεις το χούι....μιλάς πάντα σα να απευθύνεσαι σε 5χρονα!)

Ελπίζω να σας αρέσει και να φανεί χρήσιμο...

Έχω μία εκδοχή για αγόρια ΕΔΩ και μία για κορίτσια ΕΔΩ!

Να και κάποιες απ΄ τις δουλίτσες τους...

Μερικά από τα εξώφυλλά μας...

Ο Θάνος επιβεβαιώνει την ομοιότητα με το πορτρέτο του...

Ααααχχ αυτή η μετάβαση....

AAAXXX αυτή η μετάβαση από το Νηπιαγωγείο στο Δημοτικό....εμένα προσωπικά μου βγάζει μια θλίψη, όλο αυτό...Είναι λίγο που τελειώνει η χρονιά...(για τον αποχωρισμό εννοώ, μην παρεξηγηθώ...κατά τ΄ άλλα..είπαμε 14 και σήμερα...), αλλά πιο πολύ είναι, που όταν μου ακουμπάνε τις αγωνίες τους για το Δημοτικό...να.... δεν είμαι και τόσο σίγουρη γι΄αυτό που τους λέω, το ότι είναι πολύ ωραίο σχολείο κι αυτό, κι ότι όλα θα πάνε καλά, ότι θα μάθουνε τόσα πολλά όμορφα πράγματα...κλπ, κλπ.

Ο προβληματισμός μου, πάντα μένει ίδιος από κάτω... Το ΄χω ξαναπεί...
Πώς γίνεται να ξεκινάς το σχολείο με τέτοιο ενθουσιασμό και να το τελειώνεις με τέτοια απαξίωση;;; Πόσο λυπηρό...

...back to reality....

Εμείς πάντως ... αυτές τις σκέψεις τις κρατάμε για τον εαυτό μας. Αυτό που γίνεται με τα παιδιά είναι συνήθως οι γνωστές επισκέψεις στο γειτονικό μας Δημοτικό, με κάποια σχετική προετοιμασία και κάποια κοινή δραστηριότητα...Προσωπικά, θα προτιμούσα να καλέσουμε στο σχολείο τα μεγαλύτερα αδερφάκια των μαθητών μας, να μας μιλήσουν από πρώτο χέρι σαν παιδιά προς παιδιά, για το τι να περιμένουμε... Αλλά δεν το κάνουμε...Δεν το τολμάμε για την ακρίβεια. Κι αυτό, γιατί όποτε πετάγεται κανένα πιτσιρίκι να μας πει για το τι λέει η μεγαλύτερη αδερφή του ή αδερφός του για το Δημοτικό, η ψυχούλα μου τρέμει ελαφρώς...Έχουν ακουστεί διάφορα κατά καιρούς......Θα μου πεις, κι αυτό κομμάτι της προετοιμασίας είναι...δες τι θα το κάνεις...τι θα τους πεις για όλα αυτά...Εντάξει ....βρε συνάδελφοι,...μικρή είμαι ακόμα (50), μέχρι τα 67 που θα δουλεύω μάλλον, έχω καιρό ακόμα ...θα το δουλέψω μέσα μου πιο πολύ....

Προς το παρόν η γωνιά μπαλαντέρ (σας έχω ξαναμιλήσει γι΄αυτή), μεταμορφώθηκε σε σχολείο, εξοπλίστηκε με τετράδια, κασετίνες, στυλό, μολύβια,χάρακες,  χάρτες, υδρόγειο, αριθμητήριο, παλιά αναγνωστικά και άλλα βιβλιαράκια,πίνακες, κιμωλίες, αλφαβητάρια και πίνακες αναφοράς με αριθμούς και σφραγίδες για να βάζει ο δάσκαλος στις όμορφες εργασίες στα τετράδια....

Πριν το στήσιμο της γωνιάς, και μετά τη σχετική συζήτηση.... ζήτησα από τα παιδιά να ζωγραφίσουν πώς φαντάζονται το Δημοτικό σχολείο...Είχε ενδιαφέρον...Οι ζωγραφιές, ήταν όλες πολύ όμορφες, με πολλά παιδάκια, θρανία, πίνακες, μπασκέτες στην αυλή και τα αναμενόμενα, γενικώς...
Υπήρχε όμως και μία....τί να πω...Έκπληξη!!!

Ο Ιάσονας ήρθε μ΄αυτή τη ζωγραφιά και μου εξήγησε:
"Η δασκάλα έχει νεροπίστολα στο κεφάλι, που πετάνε νερό όταν θέλει να πει μπράβο σ΄ένα παιδάκι" (αριστερά και πάνω)...
 "Το μάθημα όμως το κάνουν μαζί και οι βοηθοί της, που είναι δυό ομιλούντες παπαγάλοι" (δεξιά στην εικόνα και πάνω)... "και αυτά είναι τα θρανία με τα καρεκλάκια των παιδιών", είπε ο Ιάσονας, δείχνοντας αυτά τα πορτοκαλί παραλληλόγραμμα σχεδιάκια, ξέρετε εσείς... 
"Και αυτά εδώ τι είναι;" ρώτησα εγώ για τα πράσινα τετράγωνα πραγματάκια με τα μαύρα σημαδάκια, πάνω στα θρανία;
"Αυτό είναι το μάθημα!!!", μου είπε.."Μελετάνε τα ζουζούνια που μαζέψανε στην αυλή!!! 

NO COMMENTS!!!
Τα είπε όλα !!! Τι σχολείο θέλει και με ποιόν τρόπο  θέλει να μαθαίνει...Συνδεδεμένο με τα ενδιαφέροντά του, με ευρηματικούς δασκάλους, εποπτικά μέσα, και επιβράβευση...
Εγώ τι να πω;;;

Σας - μας  το εύχομαι!!!

Αντίστροφη μέτρηση...

Tα αναμνηστικά μας, κάθε χρόνο τα φτιάχνουμε μαζί με τα παιδιά. 

Τους δίνουμε μικρά χαρτάκια κομμένα, περίπου 3*3εκ...(πώς στο καλό γράφουμε το επί στον υπολογιστή;;;;), και ζωγραφίζουν επάνω μικρά πραγματάκια , άλλοτε με θέμα καλοκαιρινό, άλλοτε με θέμα τους φίλους και το σχολείο,ότι μας έρθει...Μετά τα συνθέτουμε σαν πλαίσιο γύρω από ένα χαρτονάκι, επάνω έχουμε κάνει κολλάζ από περιοδικά το όνομα του νηπιαγωγείου μας και μέσα εκτυπώνουμε και κολλάμε ό,τι θέλουμε να λέει...Μας αρέσουν αυτά τα αναμνηστικά! 

Τα βγάζουμε έγχρωμες φωτοτυπίες και ....όλα τέλεια. Τελειώνει η χρονιά!...Πάνε στο καλό!... Συγκινήσεις,φιλιά αγκαλιές,...Κέρασμα παγωμένες μπύρες οι νηπιαγωγοί στην παραλία...Ωχ...μ΄επιασε συνειρμικό παραλήρημα...Λοιπόν ,...πού είχαμε μείνει;;;Α,ναι...Στα αναμνηστικά...

Έλα όμως που τώρα έχω φάει κόλλημα να πειραματίζομαι με την τεχνολογία....Κι έτσι έφτιαξα αυτά τα δύο αναμνηστικά με κάτι στοιχεία για digital scrapbooking που κατέβασα....Μπορείτε αν σας αρέσουν να τα εκτυπώσετε. Έχω εκδοχές για ολοήμερο και κλασικό, αγόρι ή κορίτσι...

Αναμνηστικό 1-αγόρι-κλασικό

Αναμνηστικό 2-κορίτσι-κλασικό

Αναμνηστικό 3-αγόρι -ολοήμερο

Αναμνηστικό 4-κορίτσι-ολοήμερο

και το άλλο μου σχέδιο:

Αναμνηστικό 5-αγόρι-κλασικό

Αναμνηστικό 6-αγόρι-ολοήμερο

Αναμνηστικό 7-κορίτσι-κλασικό

Αναμνηστικό 8-κορίτσι- ολοήμερο

κι άλλο ένα:

Αναμνηστικό 9- κλασικό
Αναμνηστικό 10-ολοήμερο

Άντε!!! 21 και σήμερα!!! Πότε πέρασε κι αυτή η χρονιά....

Το επόμενο project μου είναι να σχεδιάσω μπλουζάκια για νηπιαγωγούς....

Έχω ήδη φτιάξει ένα...Θα το φορέσω την 1η του μήνα!!!

Εγώ κανονικά το ήθελα με αντίστροφη μέτρηση...αλλά είπαμε...δεν έχω τελειοποιηθεί ακόμα...

Ένα παλιό παράθυρο...

Επειδή στις διακοπές υπάρχει λίγο - έως πολύ- περισσότερος ελεύθερος χρόνος για εμάς τους τυχερούς αυτού του επαγγέλματος και επειδή μια λόξα την έχω η γυναίκα να φτιάχνω το κάτι από το τίποτα...γι΄αυτό λοιπόν περίμενα πώς και πώς να βρω λίγο χρόνο ν΄ασχοληθώ να φτιάξω το ξύλινο αυτό παράθυρο που σας έχω ξαναπεί βρήκαμε πεταμένο σε μια βόλτα πέρσι το καλοκαίρι, κι από τότε ...τού ΄χω αλλάξει τα φώτα...Αυτό το παράθυρο κρέμεται πάνω από το τραπέζι της κουζίνας και κάθε που αλλάζει η εποχή μ΄αρέσει να το βλέπω κι αυτό ν΄αλλάζει...

Το καλοκαίρι είχε κάτι από Πάρο κι από Νάξο...από τις διακοπές μας αυτές και παλιότερες...





 τα Χριστούγεννα φιλοξένησε ένα μικρό χριστουγεννιάτικο πάρτυ...

...μετά που το πάρτυ σχόλασε, στο παράθυρό μας αυτό της κουζίνας, βλέπαμε το χιόνι ... που πολύ θα θέλαμε, αλλά που δε μας έκανε τη χάρη να το δούμε στ΄αλήθεια ...

και μετά...απλώς δεν προλάβαινα ούτε να το κοιτάξω σχεδόν... με τα καθημερινά τρεχάματα...Έτσι κι εγώ απλά του κρέμασα μια ορχιδέα που παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που κάνω να την ξεράνω εδώ και χρόνια, αυτή αντιστέκεται σθεναρά και κάθε χρόνο τέτοια εποχή τα δίνει όλα...τόσο "δεν προλαβαίνω με τίποτα" στολισμός...

Αλλά ευτυχώς ήρθε το Άγιον Πάσχα με τις διακοπούλες του!!!Κι έτσι ήρθε η ώρα του και του παράθυρου...Με ΄βλεπε κάθε μέρα να μπαίνω στην κουζίνα με το μισόκλειστο μάτι και να οδεύω ως τηλεκατευθυνόμενο ρομπότ στην καφετιέρα...και μετά ΑΑΑ!!!Όλα κι όλα....να έχω ΚΑΙ χρόνο να τον πιώ τον καφέ...αυτό πού το πάς;;;...κι έτρεμε από πάνω το καημένο το παράθυρο..."Τώρα θα της την καρφώσει και θα με περιλάβει..."

Και η μέρα ήρθε με το βάψιμο των αυγών...Άδεισαν οι χάρτινες αυγοθήκες...και τι χαρά!!! Έμπνευση!!!Βεραντάκι, καφεδάκι, νερομπογιές, τέμπερες, ό,τι βρέθηκε στο σπίτι,...χαλαρουίτα γενικώς...Νά ΄χαμε και κανα τσιγαράκι....παραστράτησε η σκέψη....Αλλά βράχος!!!



...και νάτο το παράθυρο με τ΄ανοιξιάτικά του!!! Έκοψα και λίγο από την αγριοπιπεριά του γείτονα...και έτοιμο!

Μamma mia...

Επειδή μια εικόνα λέει πολλά πολλά περισσότερα από τις λέξεις ....

...Εικόνες για εποπτικό υλικό...

Για να τις παρατηρήσουμε...να τις περιγράψουμε 

... για να μας συγκινήσουν με τον τρόπο τους...

(...αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για κατασκευή ενός παιχνιδιού memory.)

Τα ζώα...μεγάλο σχολείο!!!!...

Και...υπέροχοι πίνακες....

Για να φτιάξετε το memory, πρώτα κατεβάστε τις εικόνες, 

μετά εκτυπώσετε όσες θέλετε 2 φορές, κολλήστε σε χαρτόνι, πλαστικοποιήστε και έτοιμο ένα υπέροχο memory 

με θέμα  τη μητρότητα......

Μπορείτε να τις κατεβάσετε από δω:

Πίνακες Ζωγραφικής 

Μαμάδες με παιδιά...

 Ζωάκια μαμάδες