Τσέστερ, ξανά...

Πάει πολύς καιρός από τότε που έγραψα σ΄αυτό το μπλογκ τελευταία φορά...

Οι λόγοι πολλοί...

Κυρίως όμως το καινούργιο μου χόμπυ, που είναι τα κοσμήματα,

(πάρτε μια γεύση...)

και αυτό το χόμπυ, με τον ενθουσιασμό "του καινούργιου", τρύπωσε σε κάθε χαραμάδα ελεύθερου χρόνου, που ήταν ούτως ή άλλως λιγοστός....και...άστα να πάνε!!! Σε αυτό ήρθε να προστεθεί και το βάρος του χρόνου που περνάει και στο νηπιαγωγείο μετά τα πενήντα διαπιστώνω ότι μετράει σαν το γνωστό  ...."έχω ένα μικράκι..ελεφαντάκι...τετρακόσια είκοσι κιλά!!!!λαλαλα..."

Σήμερα λοιπόν χαζεύοντας εδώ στον υπολογιστή μου τις φωτογραφίες του νηπιαγωγείου, βρήκα τις ωραιότατες παλάμες των φετεινών μικρών μου, που μου ρίχνουν μια γλυκιά μούτζα...

...μέσα απ΄την οθόνη... 
που τις φτιάξαμε όταν διαβάσαμε τον υπέροχο Τσέστερ, 

και είπα να τις μοιραστώ.

Αποτύπωμα με τέμπερες, η καρδούλα αποτύπωμα κι αυτή από σφουγγαράκι που κόψαμε, και την οποία πασπαλίζουμε με χρυσόσκονη προτού στεγνώσει. 

Πολύ απλό, πολύ ωραίο ...και εντελώς μα εντελώς συμβολικό!