Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016

Spring time...

Ο πιο πιο πιο αγαπημένος μου από τους Έλληνες συγγραφείς, είναι ο Αντώνης Σουρούνης...



Ήταν πριν καμιά δεκαπενταριά χρόνια περίπου, είχαμε πάει διακοπές στη Σύρο...Μέναμε στο υπέροχο φιλόξενο σπιτάκι του κυρίου Πέτρου και της κυρίας Μαρίας, κοντά στις Αγκαθωπές...Ο μικρός μου  ήτανε μωρό...κάπου 3-4 μηνών, ο μεσαίος λιγότερο από 2 και ο μεγάλος στα 6...Ήταν εκείνη η εποχή που θυμάμαι με νοσταλγία για πολλούς και διάφορους λόγους.Γιατί όλη αυτή η μωρουδομαμαδοκατάσταση είχε μιά ανεπανάληπτη γλύκα και μου έδινε μια τέτοια αίσθηση αυτάρκειας...Γιατί εκείνα τα χρόνια μπορούσαμε να πάμε διακοπές σε 2-3 νησάκια το ΄να πίσω απ΄ τ΄άλλο...Γιατί κάποιοι άνθρωποι υπήρχαν ακόμα στη ζωή μου...

Εκείνο το καλοκαίρι λοιπόν φεύγοντας για διακοπές και φτιάχνοντας τη βαλίτσα- μπαούλο-container για να χωρέσουν μέσα αποστειρωτές, μπιμπερό, παρκοκρέβατα, multi moulinex, ομπρέλες, καρότσια, κουβαδάκια, μάσκες, μπρατσάκια μίκυ, βατραχοπέδιλα διαφόρων μεγεθών, αντηλιακά, κουδουνίστρες, νεροπίστολα, και ό,τι άλλη μ.....ία μπορείς να φανταστείς...φυσικά ξέχασα μέσα στον κακό χαμό να πάρω κάτι απαραίτητο!!!Κάτι για μένα...Τα βιβλία μου για να διαβάζω....ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ!!!

Την επόμενη κιόλας μέρα, κατευθείαν Ερμούπολη, βιβλιοπωλείο ωραιότατο στο λιμάνι,(παρεπιπτόντως και γουρουνιά στο κολασμένο ιταλικό παγωτατζίδικο παραδίπλα), και εκεί (στο βιβλιοπωλείο δηλαδή...), μεταξύ άλλων,  αγόρασα για πρώτη φορά βιβλίο του Σουρούνη. "Γκας ο γκάνκστερ".
Δεν ήξερα ότι μπορούσα να ερωτευτώ μέσα από ένα βιβλίο...Και όμως...
Έρωτας με την πρώτη σελίδα!!!!
Υπέροχος τύπος...Υπέροχη γραφή...Υπέροχο συναίσθημα...Φυσικά ακολούθησαν και όλα τα άλλα βιβλία του με τον καιρό...Και πάντα σε διακοπές...Τα καλύτερά μου...Άνδρος και "Ο χορός των Ρόδων''.... Πάρος και "Το μονοπάτι στη θάλασσα".

Πριν λίγες μέρες λοιπόν τον νοστάλγησα...Έχω καιρό ν΄ακούσω να βγάλει κάτι καινούργιο και μου λείπει...Τον googlαρα λοιπόν κι έπεσα πάνω σε μια παλιά του συνέντευξη...Απολαυστική...Μεταξύ άλλων, κάπου λέει λοιπόν πώς τα κατάφερε κι έκοψε το κάπνισμα...

...''Σαν ένα ρούχο που πολυφορέθηκε, έλειωσε πάνω μου όπως και οι αμαρτίες οι άλλες. Όλα τα κρίματα έτσι πέφτουνε. Δεν φεύγουν με ταρατατζούμ. Τη στιγμή που τα βαριέσαι και λες «μα γιατί τα ‘χω επάνω μου, γιατί τα ‘χω πάνω στο κεφάλι μου», χάνονται!''...

Μ΄άρεσε τόσο η σκέψη του...Με εκφράζει κι εμένα...Αντώνη εμείς οι δυο ταιριάζουμε...άκου που σου λέω...
Κι ενώ πολλές φορές τον τελευταίο καιρό, κοιμάμαι αποφασισμένη για μια τέτοια σκληρή αλλαγή (35 χρόνια είν΄αυτά...)...και μόλις ακούσω το γουργουρητό της καφετιέρας ξεαποφασίζομαι πάραυτα...αυτή τη φορά ο έρωτας μάλλον έκανε το θαύμα του...5 μέρες και σήμερα...Δεν ξέρω πως θα πάει...Θα δούμε...Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι θέλω να κρατάω τα χέρια μου απασχολημένα...Γι΄αυτό και τέτοια λογοδιάρροια σήμερα, γι΄ αυτό και έφτιαξα κι ένα ανοιξιάτικο bingo...εσείς θα την πληρώσετε όπως καταλάβατε...








Το bingo μπορείτε να το εκτυπώσετε εδώ.Έχω μια πιο δύσκολη εκδοχή, καρτέλες 4*4 και μια πιο απλή 3*3.Και τις κάρτες για τη μάνα του παιχνιδιού που πρέπει να τις κόψετε και να τις πλαστικοποιήσετε.

Αυτά για την ώρα...SWEET DREAMS....

P.S. Πάω να φάω ένα κιλό ηλιόσπορους, μετά λέω να βάψω τα νύχια μου και μετά να πλέξω  λίγο βελονάκι...Ή καλύτερα βελόνες ν΄απασχολώ και τα δύο χέρια;;Δέχομαι παραγγελίες για κασκολάκια...Σιγά σιγά μόνο γιατί τώρα μαθαίνω...


Κυριακή 27 Μαρτίου 2016

Animation...

Με το animation δεν έχω ασχοληθεί. Έχω όμως μια αδερφούλα, που σας έχω ξαναμιλήσει εδώ κι εδώ για κάποιες δουλειές της, που από τη στιγμή που πρωτοασχολήθηκε μ΄αυτό στο νηπιαγωγείο, έφαγε κόλλημα!!!Της άρεσε τόooσο πολύ, και όσο το δουλεύει με τα παιδιά, το εμπλουτίζει όλο και περισσότερο. 

Πάει κάπως έτσι: Τα παιδιά αφού καταλάβουν την βασική τεχνική του animation, δημιουργούν μόνα τους ένα σενάριο, βρίσκουν τους "ήρωές"  που θα πρωταγωνιστήσουν στο story τους ή φτιάχνουν τα ίδια τις φιγούρες τους, κατασκευάζουν και στήνουν τα σκηνικά, μετακινούν τις φιγούρες και φωτογραφίζουν τα ίδια, άλλοτε εμπλουτίζουν την ιστορία τους και με λόγια ή μικρά κείμενα... Όλο αυτό τον καιρό που φτιάχνεται το ταινιάκι, υπάρχει στην τάξη τους μία μόνιμη γωνιά στημένη γι΄αυτό, όπως και μια μόνιμα στημένη μηχανή στο τρίποδό της, και η τάξη όλη "βράζει" από δημιουργικό πυρετό! 
Το μόνο κακό της υπόθεσης -αλλά μιλάμε για πολύ κακό!!!-  κατά τη γνώμη μου, είναι η δουλειά που πρέπει να ρίξεις μετά στον υπολογιστή για να το κάνεις ταινία.... Η Ίλια το κάνει αυτό στο movie maker, αλλά παίζει να υπάρχουν και πιο εξελιγμένα και φιλικά πρός τον χρήστη (βλ. ανίδεη από τεχνολογία νηπιαγωγό...) προγράμματα...Εκεί τώρα παίζουνε διάφορα...μπορεί να χάσεις τίποτα φωτογραφίες....,....άντε να συμπέσει και η μουσική, ...άντε και οι χρόνοι να ρυθμιστούν...Μου φαίνεται βουνό!!! Βουνάρα!!!!Έβερεστ!!!...Mη γελάτε!!! Δεν έχουμε περάσει όλες/οι από εκπαιδεύσεις και πιστοποιήσεις κλπ κλπ...Άμα το ψάχνεις μόνη σου δεν είναι λίγες οι φορές που θα σού΄ρθει να σμπαραλιάσεις τον υπολογιστή ή να αυτοστραγγαλιστείς με το καλώδιο του ποντικιού....
Άμα όμως τη βρίσκεις μ΄αυτό που κάνεις, όπως η Ίλια...τα ξεπερνάς κι αυτά...

Τα animation που κατά χρονιές έχουν φτιάξει είναι όλα πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, αλλά μοιάζουν στο ότι είναι όλα πραγματικά υπέροχα!


Αυτά που έχω εδώ είναι όλα από παλιότερα χρόνια. Θα δείτε οτι ψιλοέχουν και τις ατέλειές τους...Ειδικά τα πιο παλιά τους... (Μερικά λάθη έχουν και την πλάκα τους...Ακόμα θυμάμαι το γέλιο σ΄έκείνο το ταινιάκι που λέγεται ο νάνος κρύβεται...που μια μικρή είχε φέρει την αγαπημένη της κούκλα για να παίξει στο animation, έλα όμως που αυτή είχε κάποια ζαβομάρα και δεν στεκόταν όρθια με τίποτα να τη φωτογραφήσουν...Χτυπιόταν η μικρή να μπει η κούκλα στη σκηνή της ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ!!!Οπότε θα τη δείτε την εν λόγω κουκλίτσα που παίζει το ρόλο της κανονικότατα, κινούμενη με έναν ομολογουμένως λίαν ανορθόδοξο τρόπο...) Εξάλλου όμως η τελειότητα είναι και λίγο βαρετή, τι λέτε;;;Σημασία έχει οτι οι δουλειές αυτές πραγματικά έχουν βγει απ΄τα  ίδια τα παιδιά.
Για φέτος σκέφτονται να το ξεκινήσουν τώρα, άμα φτιαχτεί κάτι καινούργιο θα σας το δείξω.















και το πιο αγαπημένο της απ όλα...









Δευτέρα 14 Μαρτίου 2016

Χαρταετοί...




Καθαρή Δευτέρα κι αυτή;;!!!...

Μιλάμε ... δεν σηκώνεται με τίποτα...

του Κώστα Μητρόπουλου
Αν όμως παρ΄ελπίδα σηκωθεί...

...σκίτσο του Κώστα Γρηγοριάδη στο kostas-cartoonist.blogspot.gr:

...Πού θα πάει όμως....θα μπει η ΄Ανοιξη......
...έτσι δεν είναι;;;;


Ομαδικό κολλάζ από χαρτιά περιτυλίγματος...

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016

Παραμυθιαζόμαστε...

Κι όπως οι μέρες της Αποκριάς προχωρούν ασχοληθήκαμε λίγο με τα μαγικά παραμύθια, ξέρετε... παλάτια, βασιλοπούλες και τα σχετικά,...που πολύ μ΄αρέσουν έτσι κι αλλιώς...
Διαβάσαμε κάποια απ΄αυτά...Θαυμάσαμε την υπέροχη εικονογράφηση της Valeria Docampo,
στο τελευταίο μας απόκτημα, τη Σταχτοπούτα!!!


Αυτή τη φορά δεν φτιάξαμε τα περσινά μας τρισδιάστατα κάστρα, αλλά μόνο ζωγραφιστά, πολύ απλά με κηρομπογιές σε μαύρο κάνσον,που βγήκαν πολύ ωραία νομίζω...




Επίσης μεταμορφωθήκαμε σε βασιλοπούλες και πρίγκηπες, με τα σχετικά καπελάκια και κορώνες....



πολύ απλά κι αυτά...
που δυστυχώς πολύ απέχουν από τα μεγαλειώδη(!!!) καπελάκια μιας πραγματικής βασίλισσας....


...και χορέψαμε αυτό το τοοόσο υπέροχο βαλς, 

που με το που το ακούω μου ξυπνάει πάντα μια ανατριχιαστική συγκίνηση...


...και με το ρυθμό του βαλς χορεύαν λοιπόν τα βασιλοπουλοζευγαράκια  και παίξαμε και κανα δυο παιχνιδάκια...
Με το σταμάτημα της μουσικής αλλάζουμε ζευγάρια,
 ή άλλη εκδοχή, ανοίγει το "βασιλόπουλο" ένα διπλωμένο χαρτόνι (ή μια διπλωμένη εφημερίδα) που κρατάει παραμάσχαλα καθώς χορεύει, και ανεβαίνουν γρήγορα και τα δύο παιδιά επάνω και αγκαλιάζονται και όποιο ζευγαράκι ανέβει τελευταίο πάνω στο χαρτονάκι του βγαίνει, μετά υποκλίσεων και καταχειροκροτούμενο οπωσδήποτε, απ΄το παιχνίδι, μετά ξαναδιπλώνουν χαρτόνι, χορεύουν οι εναπομείναντες μέχρι στο τέλος να μείνει μόνο ένα ζευγαράκι τελευταίο....



Tραγουδήσαμε και το γνωστό παιχνιδοτράγουδο...ήτανε μια βασιλοπούλα....



Eμπνευσμένοι από το παραμύθι της Ωραίας Κοιμωμένης, φτιάξαμε και ο καθένας το δικό του επιτραπέζιο παιχνίδι στο οποίο το βασιλόπουλο προσπαθεί να φτάσει στο κάστρο και σώσει την κοιμισμένη του βασιλοπούλα....
στο δρόμο του όμως τα μικρά έβαλαν και 3-4 βοήθειες 
(τα μαγικά ραβδάκια)
και άλλα 3-4 εμπόδια (η γνωστή κακιά νεράιδα Maleficent)
. Τι αβάντα θα έχει ο πρίγκηπας όταν πέφτει σε ραβδάκι 
και τι κακό θα τον εύρει όταν συναντήσει τη
Maleficent αυτό το αποφάσισε κάθε παιδί για το δικό του επιτραπέζιο όπως ήθελε. Επίσης φτιάξαμε και πιόνια από πηλό για να μπορούν να το παίζουν και με άλλους επίδοξους σωτήρες- μνηστήρες...τέλος το πλαστικοποιήσαμε πασπαλισμένο και με την απαραίτητη χρυσόσκονη και το πήραμε σπίτι μας να το παίζουμε, αλλά και να τρώμε και το βασιλικό πρωινό μας επάνω,άμα λάχει...
Πάρτε μια γεύση...









 



Φτιάξαμε και κουκλάκια σε ξυλάκια...



βασιλοπούλες...

και βασιλόπουλα...


 ...και μέσα σ΄όλο το παραμυθέ ντελίριο...


...θυμήθηκα κι εγώ τα δικά μου παραμύθια...





 

Κυριακή 6 Μαρτίου 2016

Χρόνια Πολλά...

Kαλημερούδια!!!

Κάθε φορά που κάποιο μικρό έχει γενέθλια του κάνουμε ... τα γνωστά...





 κεράκια, τραγουδάκια, ευχές (όπου ακούγονται τα καλύτερα!!!) όπως ενδεικτικά αναφέρω..... να είσαι πάντα όμορφος...να τρως όλο σου το φαγητό...να έχεις πολλούς φίλους...να σε αγαπάνε πάντα οι γονείς σου..
και άλλα πολλά τέτοια...

Μετά χορεύουμε και το αγαπημένο μας ροκάδικο τραγουδάκι (που μας το έμαθαν οι αγαπημένοι μας φίλοι ο Φάνης και η Μαρία) κι από τότε δεν τ΄αλλάζουμε με τίποτα... :):):):):)   




Για δωράκι έχουμε κάνει διάφορα κατά καιρούς,
 βιβλιαράκια με ζωγραφιές, αλλά και πολύ ωραίες κάρτες τεράστιες με ομαδικά κολλάζ (το αγαπημένο μου!) ή αποτυπώματα από χεράκια απ΄έξω ... που δυστυχώς όμως δεν έχω κρατήσει ποτέ σε  φωτογραφία...

Επειδή όμως η ψηφιακή εποχή με πήρε μπάλα κι εμένα,κι επειδή να το κάνεις αυτό για 24-25 παιδιά -εντάξει, είναι και μερικά που έχουν γενέθλια το καλοκαίρι, δε λέω...- καταντάει και ελαφρώς μονότονο (έως και κουραστικό, τολμώ να πω... )
ετοίμασα προχτές και αυτά τα αναμνηστικά γενεθλίων 
που άν δε σε παίρνει ο χρόνος να ετοιμάσεις κάτι άλλο....
είναι ομορφούλικα κι αυτά...
Τα εκτυπώνεις, τα δένεις μ΄ένα ωραίο κορδελάκι,
 δένεις μαζί και κανένα μπαλόνι ή ό,τι άλλο σου βρίσκεται 
κι είναι ΟΚ...
Μπορείτε να τα δείτε, κι αν σας αρέσουν να τα εκτυπώσετε.
Είναι ένα για κορίτσια,εδώ
και ένα για αγόρια, εδώ.

Με τις ευχές μας...να μεγαλώνουν όμορφα...